Jezelf urenlang verliezen in de wereld die een boek oproept, is pure magie. Urenlang over diezelfde wereld moeten horen aan de toog, is dat doorgaans niet. Dat zadelt mij met een probleem op. Schrijven is namelijk niet alleen mijn passie, maar ook een beetje mijn job. En dus kan ik – wil ik, moet ik zelfs – er uren over leuteren. Want er valt zoveel over te zeggen. Zoveel te ontdekken, te verzinnen, te beslissen, te evalueren en te herevalueren. Daarom heb ik een blog nodig. Zodat de mensen die ik liefheb, met mij pinten willen blijven pakken.